Lise zamanıdır sevgiliden ayrılalı 1 ay olmasına rağmen ogul hala kendini toplayamamıştır ..
Baba ile arabadayken dialog gelişir:
- Oğlum ne bu hal ulan toparla kendini.
- Ne varmış halimde ?!
- Bu ne surat bu ne hal tavır ?!
- Varma üstüme baba...
- dıdarım* üstüne! ayrıldıysan ayrıldın naapalım yani ?
*kufur olduğu için kndimce ssansur yaptım siz dğerli chip uyelernden ayrılmamak için malum ban olayı...
(Küfürden sonra gerginlik biraz atıldığı dolayısıyla muhabbet biraz daha rahatladığı için iç dökme seansı başlar ..)
- kız varmı lan hiç kereta
- eet baba bu hafta sonu buluşucaktık bizde tam
- aferin genç adamsın zamanı şindi
- baba şeyy iide bedava buluşulmuyoki kızla bişey yeriz, sinemaya gideriz.
- eşşoğleşşek otur ders çalış nan it elin ekmek tutsun önce
- ama
-Oğlum senin hiç kız arkadaşın yok mu erkeklerle takılıyosun sürekli ?
-Var baba olmaz mı sınıfta bir sürü
-öle diyil nan manitan yok mu ?
-var..
-ee niye anlatmıyosun bana
-kız değil..
-hanıııııııııııım silahımı getiiiiiiiiiiir.. cocuk hibine cıktııı
- Hala seviyoruz birbirimizi.
- E mal mısınız o zaman niye ayrılıyosunuz ?
- Kavga ettik, gurur yaptı kız...
- Ben senin sevgiline de sevgine de gururuna da...
- Baba ayıp oluyo ama. seviyorum ben onu.
- Seni bu hale getiren kızın allah belasını versin…
alıntıdır...