söyleyeninin, sözü "kitap okumuyorum çünkü bilgi açlığımı internetten ve görsel medyadan karşılıyorum. fırsat oldukça da önemli kitapların ses kayıtlarını dinliyorum" mealinde kullandığı düşünmek gerçekten kaydedeğer bir iyimserlik örneği olsa gerek.
son beş yüz yıldır bilgi edinmenin kaynağı kitaplar olagelmiş. son on yılda kaynağın değişme eğilimi göstermesi, ne bilginin ne de bilmenin değerinin azalmasına sebep olmadı. üstelik, bu son on yıl kitaplarda yayımlanmış tüm bilgilerin bilgisayar ortamına aktarılmasına da yeterli olmadı. sanırım halen dahja bilginin en önemli kaynağı kitaplardır.
kendisini kutsal bilgi kaynağı olarak anan bir internet sitesinde, müdavimlere, kitap okumanın tek bilgi edinme yolu olmadığını anlatmaya çalışmak ve bunu, kütüphaneciye interneti anlatmak ile özdeşleştirmek, geniş düşünme kabiliyetinden yoksun bendenize, kitap okumaktan hazzetmemenin bilmek arzusu ile çelişmesini bastırarak rahatlatma yollarından biri gibi gözüktü.
bilgi sahibi olmak içerisinde bulunduğumuz çağın aranan özelliğidir. ayrıca bilgi, sahibine sosyal statü de sağlar. bu sosyal getiriyi güzelliği ile elde etmiş insanların şu sıralar halen daha kitap okumak ile özdeşleştirilmiş olan bilgi edinme süreçlerini gerekli görmemeleri doğal karşılanabilir. yine aynı kişilerin bilgi edinmeye gerek duymamaları da tam da onlardan beklenendir.
bahane güzeldi ama yemedik.
