Öncekilerde olduğu gibi gine okuyup beğendiğim va anlamlı hikayelerden birisi paylaşmak istedim...
Kadının biri bir gece havaalanında bekliyordu.Uçağın kalkmasına daha epeyce zaman vardı.Havaalanındaki dükkandan bir kitap ve bir paket kurabiye alıp,kendisine oturacak bir yer buldu.Ne kadar görmezden gelse de yanında oturan adamın gayet cüretkar bir biçimde aralarında duran paketten birer birerkurabiye aldığını gördü.Kurabiye hırsızı yavaş yavaş kurabiyelerini tüketirken onun gözü kitabı ve saatteydi.Kendi kendine “Kibar bir insan olmasaydım,şu adamın gözlerini morartırdım !”diye düşünüyordu.
Kurabiyeye her uzandığında , adam da elini uzatıyordu.Sonunda pakette tek bir kurabiye kalınca “Bakalım şimdi ne yapacak?”dedi kendi kendine.Adam yüzünde asabi bir gülümsemeyle son kurabiyeye uzandı ve kurabiyeyi ikiye bölerek yarısını kadına uzattı.Diğer yarısını da ağzına attı.Kadın kurabiyeyi admın elinden kapar gibi aldı ve “Aman Allah’ım ne cüretkar ve kaba bir adam.Üstelik bir teşekkür bile etmiyor!”
Uçağının kalkacağı anons edilince rahat bir nefes aldı.Eşyalarını toplayıp çıkış kapısına yürürken “kurabiye hırsızı”na dönüp bakmadı bile...Uçağa binip koltuğuna oturduktan sonra bitmek üzere olan kitabına uzandı.
Çantasına elini uzatınca gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gözlerinin önünde bir paket kurabiye duruyordu!Çaresizlik içinde “Bunlar benim kurabiyelerim ise ötekiler de onundu ve her bir kurabiyesini benimle paylaştı!”diye söylendi.Özür dilemek için çok geç kaldığını üzüntüyle anladı.Kaba ve cüretkar olan “kurabiye hırsızı”kendisiydi işte...