genç değilim lakin yaşlı da sayılmam. 28 işte. bugün bir teyzeyi çok pis bozdum. pişman mıyım? tabi ki hayır. başlıyoruz.
otobüse bindim her zamanki gibi. orta kapının arkasındaki ilk yerde koridor tarafında oturuyorum.* otobüse bir kaç durak sonra bu teyzelerden biri bindi. otobüste ayakta duran 3-5 kişi var sakin sayılır otobüs yani. bu direkt benim yanıma geldi ve;
teyze - kalksana evladım ben oturayım?
ben - neden teyze? hasta mısınız?
t - yok değilim sen gençsin o sebeple. kalk da ben oturayım.
b- zorunda değilim ancak kalkıyorum. bu yaptığınız doğru değil. ben istemediğim sürece size yer vermek zorunda değilim.
t- özür dilerim.* otur otur vb. tripler. (benim hemen arkamdan biri yer verir oraya geçer yavaş yavaş)
bu arada ben de kalktım koltuğu boşalttım ancak arkaya geçti. kendi kendine söylenmeler başlar ve bende sinir tavan yapar.
b- bir insana hasta olmadığınız halde "kalk ben oturayım" dedikten sonra özür dilemenizin bir manası yok. siz benim sağlam olduğumu biliyor musunuz?
t- hayır.
b- belki kalp hastasıyım. genç olduğum için* size yer vermek zorunda değilim filan falan.
teyze kafayı öner eğer ve bir daha konuşmaz.
şimdi nispeten mürekkep yalamış bir teyze olduğu için biraz şanslıyım aslında. çok seviyeli bir tartışma olduğunu düşünüyorum çünkü.
peki bu yazıyı niye yazdım. biz de ilerde teyze, nene, amca, dede filan olacağız*. siz siz olun hasta değilseniz sırf yaşı sizden aşağıda diye birini "sözle taciz ederek" kalkmasını sağlamayın. bu doğru değil. belki o genç sizden daha çok yorgun olabilir ya da başka problemleri olabilir. üstelik herkes aynı demiyorum ama bu 65 yaş üzeri teyze ve dedelerin çoğunun sırf gezmek amacıyla bu otobüsleri kullandıklarını bilmeyen yok sanırım.