acı bir gerçek.
bütün dünya gene belçika'daki patlamalar için tek yürek olmuş. herkes aynı anda saygı duruşunda bulunuyor, mumlar, karanfiller ve bildiğimiz diğer görüntüler...
şimdi yine klasik "bütün dünya belçika için yas tutuyor, bizde olunca neden kimse sallamıyor" sorusu gündeme gelecektir.
sanırım şu yüzden: abd'nin ırak'ı işgalinden sonra bağdat'ta neredeyse her gün canlı bombalar patlıyordu. hem de bizdeki gibi de değil. her saldırıda 70'er 100'er insan ölüyordu. bırak tek yürek olmayı, bütün bunlar haber bültenlerinde 15 saniyelik haber olarak zar zor yer buluyordu. şimdi sen o adamlar için ne düşünüp, hissediyorsan; dünyanın geri kalanı da senin için aynı şeyleri hissediyor.
- bir kere sen o coğrafyayı pis araplar diye kendinden görmüyorsun, avrupalı da sana aynı bakıyor.
- "dünyanın orası zaten hep böyle, hangi bir olayına üzüleyim" diyorsun, avrupalı da senin için aynısını söylüyor.
- senin devlet liderlerin neden ortadoğu patlamaları için dış işleri vasıtasıyla kuru bir kınama yayınlayıp, fransa'daki anma yürüyüşüne katılıyorsa, dünya da sana aynısını yapıyor.
- bırak dünyayı daha sen bile kendi içinde net değilsin. ölümlerin kimden olduğunu sorarak üzülüyorsun.
eğer bir gün insan hayatının değerli olduğu ve ucuz ölümlerin garipsendiği bir medeniyet kurmayı başarabilirsek, bu tip acılarımız dünyada da empati yaratacaktır.