eskiden de mektupla ayrılırlarmış. çok da olay yapmamak lazım.
bu yüzyılda ilişkilerin çoğu telefonda başlıyor, telefonda gelişiyor ve telefonda bitiyor. ha güzel mi değil. ama bu bir yaşam gerçeği artık. her boku telefondan yapın, kavganızı, gülüşlerinizi, acayip smileylerle halledin tüm işleriniz ve hatta sexting diye bir şey icat edin ama telefondan terk edilince karaktersiz sayın karşınızdakini.
belki de telefonda bu kadar uğraşmak yerine yüz yüze bakmaya vakit ayırsaydınız, ayrılmanız daha karakterli olurdu.
telefondan birbirinizi ayarlayacağınıza, göz göze gelip iletişiminizi o şekilde ayarlayın.
yedi yirmi dört telefonda konuşup aynı zamanda dizi izleyeceğinize, günde iki üç kere telefonda konuşup adam gibi ilginizi verin. verdiniz mi tam verin.
ayrıca karşınızdaki sizden neden ve niye bu şekilde ayrılıyor? ya her şeyi geçtim, sevgiliniz sizden ayrılıyor. niye ayrılıyor bunu da düşünün.
belki o telefonu yerine koyup sevgilinizin yanına gidip yüz yüze konuşma vaktiniz gelmiştir. ne dersiniz?
