Sabah koşusuna giderken birkaç apartman ilerisinde ara sokaktan 16 yaşlarında sarışın, uzun boylu, gözlüklü bir genç çıktı. Okulların yeni başlaması dolayısıyla adaptasyon zorluğu olsa gerek biraz dağınık haldeydi. Ayakkabı bağcıkları bağlanmamış, ceketi sağ omzuna atmış, kulağında walkman, gömleğinin sağ tarafı pantolonundan sarkmış diğer tarafı içinde okulun yolunu tutmuştu. İlk hafta nedeniyle mazur görülebilir tabi ki bu tür rahatlıklar. Benim asıl ilgimi çeken, büyükçe bir defteri(harita metot defteriydi zannediyorum) pantolonunun yan cebine koyarak rahatça yürüyebilmesiydi. Defterin sadece 3/1 gibi
kısmı cebin içinde olmasına rağmen nedense bir türlü düşmedi yere.
Ders olmadığı zamanlar benimde olmuştu öğrencilik yıllarımda.
Enteresan bulduğum nokta, bu öğrencinin defteri taşıma metodunun zamanında bir kere bile aklıma gelmemiş olmasıydı. Aynı istikamette bir süre yürüdük, dayanamayıp kendisini bu fikrinden dolayı tebrik ettim gülerek. O da, belki bu kadar basit bir şey için niye bu kadar bu kafa yorduğum için gülmüştür bana. Bu tür olaylar demode bile olmuştur şimdilerde. Çağın gerisinde kaldığımızdan olmalı bu kadar ilgimi çekmiş olması. Kim bilir daha ne ilginç buluşları vardır liseli arkadaşlarımızın. Genç üyeler umarım bana kızmazlar. Bu tür hareketleri eleştirdiğim düşünülmesin sakın! Ben, tüm genç bireyleri severim ve onları oldukları gibi kabul ederim.
