İlkokul 3 veya 4'teydim bu maç oynandığında... İlk yarıdan sonra Galatasaraylı arkadaşlarım dalga geçmeye başlamışlardı :) Eh, ben de hak veriyordum onlara... Sonuca kimse inanmadı...
1989, GS - FB Maçı
TRT 2'de derbi önceleri nostalji yayınlanıyordu. Ordan görmüştüm bende. Hakkaten Fener nasıl çevirmiş hayret. Bir de o dönem 103 gol atmıştı Fenerbahçe. Dikkatinizi çekerim.
İşte yıldız kadro:
Harald Schumacher - Murat Aydın - Taygun Erdem - Hasan Özdemir - Batur Altıparmak - Ergin Parlar - Şenol Ustaömer - Sedat Karaoğlu - Bilal Şar - Erdi Demir - Serdar Şenkaya - Cafer Orbay - Rıdvan Dilmen - Şenol Çorlu - Nezihi Tosuncuk - Neşet Muharremoğlu - Oğuz Çetin - Henrik Nielsen - Aykut Kocaman - Müjdat Yetkiner - İsmail Kartal - Durmuş Çolak - İvan Vişnevski - Cevdet Çapar - Hakan Tecimer - Turhan Sofuoğlu - Şenol Ulusavaş - Vedat Uysal - Nejat Barut - Can Barhan - Nurettin Yıldız
Sevgili Selçuk;
Anılarımı debreştirdin. O zamanlar Ortaokul 3' e gidiyordum, maçın başlaması bizim son dersimiz olan Matematik dersimize denk geliyor ve de Matematik hocamız aynı zamanda okul Müdür yardımcısı olduğundan maçı izleyebilmek için okuldan kaçamamıştım. Yani ilk yarının bitişi ile bizim dersimizde bitecekti. Ders esnasında fanatik Galatasaraylı Bülent arkadaşımız en arka sırada walkmanin kulaklığından gizlice maçı dinliyordu, ben se vücud olarak orada akıl olarak sa maçtaydım. Arkadaşımız sırasıyla el hareketleri yaparak Galatasaray' ın gollerini çaktırmadan gösteriyor ve ağzı kulaklarındaydı. Ders bitiminde bir savaş uçağının kalkışı misali okuldan çıktığımda yolda takım elbisemin sırasıyla kravatımdan başlayarak çıkartmaya başladım, ilk önüme gelen kahveye daldığımda Aykut golünü atmış ve maç 3-1 olmuştu. Tabi bense o an sinir ve hırstan ağlıyordum. Tabii maçı kazandık ama o an ki heyecan ve sinirli halim genç olmamdan dolayı bünyem kaldırdı, yoksa heralde o psikolojiyi başka yaşlarda yaşasaydım ölürdüm heralde.
Senden ricam bu videoyu paylaşabilirmisin. En azından bir link versen.