ygz79 yaşının daha küçük olduğunun farkındayım...zaten herşey haylaz öğrencilerin başı altından çıkıyor... ama açtığın konuda herkes için önemli olan milli değerlerle dalga geçildiği fikrine kapıldım...hele hele şu günlerde bu milli değerlerin çok kolay şekilde ayaklar altına alındığını bir Atatürk genci olarak sende farkına varmışsındır.. açtığın konuya tepki olarak yazmıyorum aşağıda yazdıklarımı ve yazarken ellerim yorulmuyor..
."Oldukça uzun olan bir makaleden İstiklal Marşı'nın hikayesinin anlatıldığı bir parçadan alınmıştır.. Yazımda hatalar varsa af ola...
İSTİKLÂL MARŞI
Sözleri (güftesi) . Akif Ersoy’a, bestesi Osman Zeki Üngör’e ait olan Türk milli marşı. “İstiklâl Marşı” adlı şiir, 12 Mart 1921’de T.B.M.M. tarafından resmen “milli marş” olarak kabul edilmiştir. 1930’dan beri bugünkü bestesi ile çalınıp söylenmektedir. Beste hakkında bir Meclis kararı olmamıştır.
Yeni (1982) T.C. Anayasası’nın 3. maddesinin 4. cümlesi aynen şöyledir: (Türkiye Devleti’nin) “Milli marşı ‘İstiklâl Marşı’dır.” Bu hüküm, bestesi ve “İstiklâl Marşı” şiirinin ilk iki kıt’asını teşkil eden güftesi ile, yarım asırdan fazla bir zamandan beri çalınıp söylenmekte olan milli marşımızı, Anayasa’ya tescil etmiş ve Anayasa teminatı altına almıştır. İstiklâl Marşı, burada “devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğü”; “resmi dilin Türkçe”, bayrağın “beyaz ay yıldızlı al bayrak”, “başkentin Ankara” oluşu ile birlikte zikredilmiş ve yer almıştır. Çünkü İstiklâl Marşı da 1921’den beri Türk mânevi varlığının bir parçası, milli birlik ve bütünlüğümüzün mühim bir unsuru olmuştur. Milli Mücadele’mizin şaheser bir hatırasıdır.
İstiklâl Marşı kabul edilinceye kadar, devletimizin bu mahiyette bir milli marşı yoktu. Esasen “milli marş” şeklinde bir protokolun ortaya çıkışı, yeni zamanlara ait bir husustur. İstiklâl Marşı’ndan önce, Avrupa devletleri, Türkiye ile ilgili protokol zaruretleri ortaya çıktıkça, “Mecidiye”, “Hamidiye” gibi, padişahlar adına bestelenmiş askeri marşları çalarlardı.
İstiklâl Marşı çalınır veya söylenirken, orada bulunanlar ile işitebilecek kadar yakın mesafede olanlar, esas duruş (hazırol vaziyeti) göstererek, bitinceye kadar dinlerler. Silahlı kuvvetler mensupları ile üniformalı diğer görevliler, açık yerlerde selâm dururlar.
