Yıllar geçmiş olsa da sen hep aynısın
Paraya,mala mülke önem vermezsin.
Aşk,sevgi,vefa dersin.
Biliyorum,biliyorum hiç unutmadın ihaneti.
Ağlaya ağlaya gelsem
Yalvarsam yakarsam da nafile.
Biliyorum,biliyorum ne yapsam ne etsem de
Af yolu kapalı vefasız kalbime.
Şimdi ben bir güzel sahibi
Üç de çocuk tabiki
Ama inan değilim mutlu; mumla arıyorum huzuru.
Yaşıyorum öylesine; takvim yaprağı eksilsin diye
Vakit geçiriyorum işte!
Masum yavrular o körpe canlar da
ayrılığın önünde engel tabiki.
Keşke! değerini bilseydim seneler önce
Keşke! sana ihanet etmeseydim.
Gözyaşlarına baksaydım.
Perişan haline birazcık olsun acısaydım.
Şimdi her gece kollarında uyurdum.
Belki de dünyanın en mutlusu şimdi ben olurdum.
(Özgün eser: Paradan önce Aşk,Sevgi diyen Karabüklü Futbola Tutkun Yürek)