birazda aşk'tan söz edelim dimi aammaa...ben çok beğendim ve sizinle paylaşmak istedim...
Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna
rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına
koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme
yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.
Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani
ağzınla kuş tutsan "Bu kuşun kanadı neden beyaz değil?" diye bir
soruyla bile karsılaşabilirsin.. iki ucu keskin bıçaktır bu işin.
Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu
mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim
sağlamaz.
Sen, "Ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu yapmadın" diye
cevap verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir
iddiayla karşılaşacaksındır. Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi
yaşadın.Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün,
şiirler yazdın. "Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur
aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu
onun sorunu. Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde
tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı
ıskalama lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar
yaşasın.
Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. "Acılara tutunarak" yaşamayı
öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü bir
şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki....
Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor.Kitap okurken de mutlu
oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni
yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana.Yine içeceksin rakını
balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de
cabası....
Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan
yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa
da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte.
Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu.
Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen
cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak
yüreğini...
Hayatı ıskalamaya lüksün yok senin.....
Nazım HİKMET