ölüm gerçekten çok abartılmakta. günde yüzbinlerce insanın o veya bu nedenden ölüyor olması istatistiki olarak önemli olabilir ama kişisel bazda düşününce gerçekten abartıldığını düşünmekteyim. özellikle ölüm korkusu denilen olgu gerçekten saçma geliyor.
herkes bir yakını öldüğü zaman üzülür, illa ki üzülür. üzülünen şey o kişi ile bir daha göüşemeyecek olmak, bir daha diyalog kuramayacak olmak değil midir? başkasının ölümünden korkmakta bir beis görmüyorum lakin insanın kendi ölümünden korkması bana doğru gelmiyor. kendisi ölünce başkasının üzüleceğini düşündüğü için korktuğunu ya da abarttığını söyleyenlerin ağzına kürekle vurabilirim sorun olmaz. hiç biriniz bu kadar iyi insanlar değilsiniz.
yaşayacağı onca şeyi yaşayamadan öleceğini düşünen de bir kitle var. evrime inanıyorsanız öldükten sonra zaten bu olguların hiç bir olmayacak. öldün ve bitti! nokta! sen artık yoksun. yaşadığın şeyler boşa gitti. yaptığın eserler, bıraktığı şeyler artık senin için bir şey ifade etmiyor.
bir dine inanıyorsan ve ahiret inancın varsa da sorun yok. nasıl olsa yeniden dirileceksin.
ama tüm bunlara rağmen ölüm çok abartılıyor. ölüm bu kadar büyük bir şey değil. ölürsün. biter gider...
