yaşın küçüktür şuursuzca ilk kez yaşanmış büyük bir aşktan başlar ve ayrılık gelir.
ertesi gün uyandığında kolların sanki bir ton dur,
günler geçer acısı hafiflemez,
aylar geçer ismi söylendiğinde karnın gıcıklanır,
yıllar olur; ismini duyunca hüzün gelir, ama karın gıcıklanması geçmiştir ,ismini duyduğunda yaşadığın yüz hatlarına asla yansıtmamaya çalıştığın çarpıntı azalmıştır biyolojin sanki uyum sağlamıştır bu duruma,
ama asla bitmez...
sonra başkalarıyla tanışırsın:
daha güzeli,
daha zekisi,
daha başarılısı,
hatta hepsi ve daha çok özellik birden.
bir çoğu gelir gider ama sarhoşluk her seferinde aynıdır
ama alınan tat aynı tat değildir;
işte bu tat hep damakta kalacaktır.
içilen şarap en baba üzümden, bin liralıklarından dahi olsa
o zaman mekan ve ruh halinda deniz kenarında içilen 7 8 liralık ekşi şarabın tadı ve ruhu her zaman
oradadır
muhtemelen zaman ve mekan problemidir tüm hissettiğin
olasılıksızlar çerçevesinde sevmeyi öğrenmişsindir,
belki de takıntıdır
olsun...
bu seni öldürmez,
büyütür,
olgunlaştırır,
güçlendirir.
yıllar geçtikçe
yaşadığın anlar kafanda destanlaşır
gece yatarken bazen ömrünün son anında ,o başkasının yanında olsa dahi, hayatının sonrasızlıklara vardığı tek anında dahi onu düşünecekmişsin gibi hayal edersin,son nefesinde onun saçındaki ten kokusunu hissetmek istersin;
bu senin içini ısıtır ama o asla bilemez.
itiraf etme şansın olsa dahi seninle gömülecektir bu hisler,
bir ömür sen onun şu anda seni düşünüyor olma ihtimalini seversin,
güzelliğide burdadır...
ve hayat sürer...
işte bu modern dünyada insanın kendisi dışında bir insanı bir ömür sevmesinin tarifidir.