Yerli sinemanın bazı mensupları, zaman zaman yersiz davranışları yüzünden kendi aralarında bile alay konusu olurlar. Çoğuluk, eriştikleri ünün hoppalığı ve züppeliği içindedir. İşte bunlardan birisi de beyazperdemizin hanım hanımcık gözükmeye çalışan yıldızı Pervin Par'dır.
Öteden beri Pervin, «Benim de bir arabam olsa,» der dururdu. Nihayet onun bu arzusu gerçekleşti ve Pervin'cik dört tekerlekli bir kaplumbağaya, Volkswagen marka bir otomobile sahip oldu. İşte, dert de bundan sonra başladı ya. Otomobili getirip kapının önüne çekmekle iş bitmiyordu. Kullanmasını öğrenip, ehliyet almak lazımdı. Pervin şimdiden kendisini otomobilini sürerken tahayyül ediyor, adeta caddelerdeki insanların «A! Pervin Par'a bakın» dediklerini duyar gibi oluyordu. Minik Volkswagen Pervin'ciğin gözünde büyümüş, dev bir Cadillac bir Rolls Royce olmuştu.
Ona, bazı arkadaşları en iyi direksiyon öğreten kursun adresini verdiler. «Üç derste kırk yıllık şoför gibi olursun» demeyi de ihmal etmediler. Pervin verilen tavsiyeyi yerine getirip, kurslara yazıldı. Gerçekten de kısa zamanda kendini usta bir şoför gibi hissetmeye başladı.
Bu arada, her şeye sonradan sahip olmuş insanların yaptığını yapmaktan da geri kalmıyordu. Yeni bir otomobile sahip olduğunu belirtmek için her fırsatta arabasından söz ediyor, motorunda acayip bir ses peydah olduğundan, kapıların rahat açılıp kapanmayışından arkadaş topluluklarında yakınıyor, «A! Pervin'cim araba mı aldın? Güle güle kullan» diyenlere, önemsiz olduğunu göstermek isteyen bir eda ile «Mersi» deyip geçiyordu.
Kaynak:Adresing