Ümit Yaşar Oğuzcan (22 Ağustos 1926 TARSUS - 4 Kasım 1984)
Ölümdü o, biliyorum, beni aldatmayın
Soğuk nefesiydi yüzümde duyduğum
Öyle sessizce öldüm ki defalarca
Hiçbir zaman anlaşılmadı yokluğum
Hayatın omuzda bir yük olduğu
Nice yalnız geceler, nice akşamlar
Tanrı biliyor ya kaç kere öldüğümü
İnandım ölüme, aşka inandığım kadar
Satır satır yaşadım yazdıklarımı
Ne saadetin ne güzel günün şairiyim
Kimse acımasın bana, istemem
Ben aşkın ve ölümün şairiyim
Şairin birçok ülkede yayınlanmış yaklaşık 50 kitabı, yaklaşık 1000 adet de şiiri vardır. Bunlardan yaklaşık 100 tanesi çeşitli sanatçılar tarafından bestelenmiştir. Örneğin; Ağla Gitar, İspanyol Meyhanesi, Kör Kuyularda, Bir Gece Ansızın Gelebilirim, Bir Ateşim Yanarım, Biraz Kül Biraz Duman gibi güzel, şarkı olmuş şiirleri vardır. Günümüzde de Yaşar ve Kıraç isimli sanatçılarımız birer adet Ümit Yaşar Oğuzcan şiiri besteledi;
YIKIK
Bu gün ykığım biliyor musun
Ezginim, çaresizim, umutsuzum
Bırakma beni, insanlar kötü
Bırakma beni, korkuyorum
Bir deli otlar büyüyor içimde
Sancılıyım, yorgunum, kederliyim
Bu halini sevdim, gitme kal
Çamurlar, çirkefler içindeyim
Bir dayak yemiş adamım şimdi
Bezginim, kararsızım, yılgınım
Al götür beni o kayıp gecelere
Yeter ikimize yalnızlığım
Kıraç
--------------------------------
YILGIN
Besbelli bir giden var, sen misin yoksa
Neden bu limanda gemiler ağlamaklı
Kaldırın şu manzarayı gözlerimden
Bu ne çok deniz, bu ne çok martı
En iyisi bir meyhane yokluğunda
Belki durulur o zaman bu çalkantı
Götürün şu masayı, gözüm görmesin
Bu ne çok kadeh, bu ne çok rakı
Ne güzel ayaklardı ki; unutamadım
Ve elleri şarkı söylerken, ağlardı
Susturun şu çalgıları, yeter artık
Bu ne çok beste, bu ne çok şarkı
Ağaçlar Devrilmiş içimde, sonbahar
Kalan bir tek ağaç, kocaman yapraklı
O orman yangınında onu da yakın
Bu ne çok yeşil, bu ne çok sarı
Batırın gemileri, vurun zamana
Ya bir hançer verin bana sedef saplı
Bırakmayın, öldürün öldürün beni
Bu ne çok keder, bu ne çok acı
Çürüyen bir şeyim şimdi ben, yılgın
Sağır göklere açtım avuçlarımı
Bitmez çaresizliğime ağlıyorum
Bu ne çok insan, bu ne çok Tanrı
Yaşar (Şiirin tamamını bestelememiş...)