Şiirler.

Hulusi Gürler
12-12-2011, 16:36   |  #1  
Hulusi Gürler avatarı
OP Üye
Teşekkür Sayısı: 0
99 mesaj
Kayıt Tarihi:Kayıt: Kas 2011

Sana Vurulmuşum
Özleminle doluyum ondandır mahzun duruşum
Gözlerime baksana sana nasıl vurulmuşum
Her an olabilsem başucunda
Hayatı yaşayabilsem avucunda
Görebilsem seni.
Hissetsem yüzümde sıcak nefesini
Her sabah beklerim geleceğin yolu
Sen gelinceye kadar içim yas dolu
Bakınca endamına neşesi gelir gönlümün
Giderir tüm dertleri o tatlı tebessümün
Başlarım hayallere sana bakarken
Kalırım hayalinle sen kalkarken
Hayalini bile öpsem karşıma çıkar yasaklar
Yine de hayalimi doldurur o şeker dudaklar
Benziyor dudakların gonca güllere
Dokunsam hayat buluyorum ipek ellere
Endamı bir başka yanakları gül
Leylası sensin Mecnun oldu bu gönül
Hoş atmosferinde mutluluğa yol buldum
Bu yoldan geri dönemem, senin oldum
Güneş batar ve gece kararır su
İçimi doldurur seni bir daha görememe korkusu
Her gün ayrılık, her gün olsa da hicran
Tek tesellim kalplerimiz beraber her an
Ah eder bahtıma yanarım
Ötede sürsün kalmasın bu sevda yarım.




Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim
Sen açtın bu ufku karşımda sonsuz
Yürüdüm bir yolun sonuna geldim
Yıkık, üzgün ve paramparça onsuz




Buluştum bulutların üstünde 
Masalsı bir mutluluk sanki 
Olmasa da gözlerin gözlerimde 
Dokunmasam da 
Tenine bir kez bile 
Akıp giden bir elektrik var 
Ta yüreğime




Ben çizdim mutluluğun yarısını 
Yarısı kaldırım çocuklarında, 
İnsan pazarlarında, tren vagonlarında 
Parklarda bank üzerlerinde yarısı 
Cami avlusuna bırakılmış çocuğun çığlığında 
Terkedilmiş bir kadının gözyaşlarında 
Trafiğe küfreden şoförde 
Ayrılan iki sevgilide, iki eşte kaldı yarısı 
Ve onların çocuklarında 
Kimse çizemedi mutluluğun resmini 
Ben çizdim, 
İnsan sevindirmek oldu iskeleti 
Çocuk kahkahasından zırhı 
İstanbul saçları, deniz ceketi 
Martılar sevgisi, gözyaşlarım ruhu 
Ben çizdim mutluluğun resmini 
Boyasız, fırçasız ben çizdim 
Issız bir köy yolunda küçük bir kardelendi 
Bir öğretmenin ders anlatmasıydı 
Sınavı kazanmış bir öğrenciydi 
Ya da kanseri yenmiş bir hasta 
Bendim mutluluk yahut sendin 
Sadece bir bakıştı mutluluk 
Sıcacık bir sarılmaydı 
Şefkatli bir anne veya vefakar bir baba 
Kırk yıl hatırı olmasada 
Bir fincan kahveydi mutluluk 
Sabahın kızıllığıydı ya da akşamın 
Ağaçların uyanması, baharın çiçekleri 
Kırlarda küçük bir kuzuydu mutluluk 
Ben çizdim mutluluğun resmini 
Boyasız, fırçasız 
Siyahbeyaz ve donuk. 
Ben çizdim mutluluğu ve yarım kaldı.

Hulusi Gürler
13-12-2011, 10:31   |  #2  
Hulusi Gürler avatarı
OP Üye
Teşekkür Sayısı: 0
99 mesaj
Kayıt Tarihi:Kayıt: Kas 2011

Seni düşünüyorum
gecenın sessızlıgımı bana seni dusunduren
sensizlikmi.
aya bakıyor senı duısunuyor yıldızlara bakıyor senı dusunuyorum.
sonra en parrlak yıldızı secıp
defalarca senı sevıyorum dıyorum.
belkı sen su an uyuyor ve en tatlı ruyaları goruyorsun
bense
bı zıfırı karanlıkta yıldızlara bakarak senı dusunuyor ve senı yasıyorum
zor olan da bu
senı sen olmadan yasamak
gece karanlık coktugunde
urkek bı cocugun annesıne sıgındıgı gıbı
sıgınıyorum sana
korkuyorum belkıde karanlıktan
sensızlıktensevgıne sıgınıyorum
sonra kapatıyorum gozlerımı
ve yıne senı dusunuyorum
ne kadar zor olsada sensız olmak
sen olmadan senı yasamak
ben her gece yaptıgımı gibi yıne senı dusunuyorum.....
sabırla bekliyorum gelecegin günü...
elini tutacagımı sana dokunacagım günü hayal edip
ben yine seni düşünüyorum
sende beni düşünüyormusun???
sende bana ben kadar hasretmisin
günleri saatleri dakikalari sayarak her biten güne bugün de biti diyip
aşkla hasretle sevinip ben yine seni düşünüyorum
bak be askerim ben seni ne çok düşünüyorum
ben seni çokkkkkk SEVİYORUM
korktugum gıbı
onun ıcın karanlık her coktugunde ben

Hulusi Gürler
19-12-2011, 16:56   |  #3  
Hulusi Gürler avatarı
OP Üye
Teşekkür Sayısı: 0
99 mesaj
Kayıt Tarihi:Kayıt: Kas 2011

Seni Düşünüyorum Dün yine hep seni düşündüm
Dinlediğim şarkılarda sesin
Baktığım her yerde hayalin vardı
Elimden hiç düşmeyen resmin
Dört yanımı sarmış varlığınla sen
Ve seni hala unutmayan ben
Şimdi yapabildiğim tek şey seni düşünmek
Haftanın hangi günü bugün bilmiyorum
Saatlere de bakmıyorum artık
Bir günün daha geçtiğini
Güneşin batışından anlıyorum
Gündüzle gecenin bir olduğu
Yokluğunda geçen bu karanlık zamanlar
Seni sensiz yaşamayı öğretiyor bana
Nefes alışlarımda seni içime çekiyorum
Seninle doluyorum
Verdiğim nefesler de ise
Kendimi kaybediyorum
Zamanla biraz daha sen oluyorum
Ve sonunda içimde
Seninle kendimi buluyorum
Seni sadece düşünebilmek ne büyük çaresizlik
Sesini duymamak dokunuyor bana
Oysa kulaklarımda çınlayan
Sesini duymak istiyorum
Güldüğünü duyabilmek, doyasıya sarılabilmek
Ama ben sadece düşünmekle yetiniyorum
Fakat sonunda ya sana geleceğim
Ya da bu diyardan gideceğim.